Hechtingsproblemen bij kinderen
Hechting is het proces waarin jonge kinderen veiligheid, vertrouwen en steun zoeken en vinden bij de ouders en verzorgers. Een kind hecht zich aan de ouders of verzorgers en bouwt een emotionele band op. Dit is een proces dat vooral in de eerste levensjaren van een kind plaatsvindt. Hechten geeft een kind een veilig gevoel, een gevoel dat het kind weet dat er iemand is op wie ze terug kunnen vallen. Soms gaat dit hechten niet goed en kan dit problemen geven. Een kind heeft dat gevoel van veiligheid dan niet, dit wordt onveilige hechting genoemd.
Als je kind moeilijk gedrag laat zien, hoeft dit niet te betekenen dat er sprake is van een hechtingsprobleem. Bepaald gedrag kan bij een leeftijd horen. Als je het gevoel hebt dat er meer speelt, en je kind problemen heeft met hechten, is het belangrijk om hulp te zoeken. Praat er ook over met anderen, bijvoorbeeld met je partner, familie, de huisarts, de leerkracht en het consultatiebureau.
In de klas zijn er signalen waaraan je een hechtingsprobleem kan herkennen:
- Een leeg, oppervlakkig, onecht contact
- Materialistische instelling
- Slechte lichaamsverzorging
- Weinig motivatie, gespannen en nerveus gedrag
- Snel boos worden, in de aanval schieten
- Manipuleren
- Wantrouwen naar volwassenen
- Aantrekken of juist afstoten in contact met anderen
Het kan als leerkracht helpend zijn om de leerling te bevestigen en te laten weten dat de leerling er mag zijn. Actief luisteren, lage eisen stellen, complimenten geven, alternatieven bieden voor ongewenst gedrag, emotioneel-neutraal reageren en een vriendelijke/zakelijke houding kunnen deze kinderen ook helpen.
Er zijn veel factoren die kunnen bijdragen aan een hechtingsprobleem. Als een ouder zelf een onveilige hechting heeft gehad, is de kans groter dat kinderen van die ouder ook onveilig hechten. Onveilige hechting kan bijvoorbeeld ontstaan als een kind vaak afgewezen wordt, vaak verwaarloosd wordt of veel verschillende opvoeders heeft. Kinderen die geadopteerd zijn of in een pleeggezin hebben gewoond, hebben ook meer kans om hechtingsproblemen te ontwikkelen. Daarnaast kan het meemaken van geweld tussen ouders bijdragen aan hechtingsproblemen en kan een traumatische ervaring invloed hebben.
Enkele kenmerken van hechtingsproblemen zijn:
- Veel contact zoeken, of contact juist afhouden
- Egocentrisch gedrag
- Snel boos en gefrustreerd zijn
- Moeilijk vriendschappen kunnen aangaan en onderhouden
- Moeilijk troostbaar
Een veilige en stabiele plek binnen het gezin werkt positief voor kinderen met een hechtingsprobleem. Daarnaast is het belangrijk dat er een betrouwbare en emotioneel beschikbare opvoeder is, bij wie het kind zich veilig voelt. Als een kind moeilijk gedrag vertoont, kan het voor ouders lastiger zijn om positief te reageren op hun kind. Het kan dan belangrijk zijn om hulp te zoeken. Bij OCRN kunnen we samen kijken wat het kind en de ouders nodig hebben. Zeker bij jonge kinderen zal de hulp vooral gericht zijn op de ouders. Een hulpverlener kan helpen om bij je kind aan te sluiten en je te verplaatsen in je kind.
Behandeling hechtingsproblemen bij OCRN
Bij OCRN kunnen we samen kijken wat het kind en de ouders nodig hebben. Zeker bij jonge kinderen zal de hulp vooral gericht zijn op de ouders. Een hulpverlener kan helpen om bij je kind aan te sluiten en je te verplaatsen in je kind.